Was uw voeten dagelijks met lauwwarm water zonder hier zeep bij te gebruiken. Laat uw voeten niet te lang in het water, hierdoor kan er een droge huid ontstaan. Droog uw voeten na het wassen direct goed af, vergeet niet tussen de tenen met een schone handdoek droog te maken. trek daarna direct uw sokken aan, maar geef uw voeten wel de kans verder te drogen.

U kunt uw nagels het best knippen met daarvoor bestemde schaartjes of teenknippers. Zorg ervoor dat u ze niet te rond afknipt (zo recht mogelijk) om ingroeien van de nagels te voorkomen. Daarnaast moet de nagel iets langer zijn dan de punt van uw teen.

Likdoorns zijn verdikte(eelt)plekken van de huid. Door chronische plaatselijke druk of wrijving ontstaat eerst een kleine eeltplek, die zich kan ontwikkelen tot een harde eeltpit/doorntje. Ze zijn het resultaat van het beschermingsmechanisme van het lichaam om de huid en onderliggend weefsel te beschermen. De harde eeltkern kan op zenuwuiteinden drukken wat veel pijn veroorzaakt.

Oorzaak: De oorzaak van het ontstaan van likdoorns is meestal het dragen van verkeerde schoenen of standafwijkingen van de voet en de tenen.

Waar kunnen likdoorns ontstaan?

Likdoorns komen voor op de bal van de voet, op of tussen de tenen, in de nagelwal en soms zelfs onder de nagel. Behandeling: Eerst wordt het overtollige eelt met een mesje verwijderd zodat de plek grotendeels eeltvrij is. Dan wordt de likdoorn verder uitgefreest zodat erbij druk geen/minder pijnklachten zijn. Een likdoorn moet meestal vaker behandeld worden. Dit is ook afhankelijk van de oorzaak van de likdoorn. Hier zal dan ook naar gekeken worden

• Weke likdoorn (Tussen de tenen).Op de zachte en relatief weke huid tussen de tenen kan zich bij druk een weke likdoorn ontwikkelen. Deze likdoorn is wittig van kleur en zoals de naam al zegt: week. De weke likdoorn kan erg pijnlijk zijn en wordt meestal veroorzaakt door de druk die de tenen onderling op elkaar uitoefenen. (standsafwijking of te smal schoeisel)
• Gewone likdoorn (Op tenen en bal van voet). Pijnlijke verhoorning van de opperhuid door druk en/of wrijving. Veroorzaakt door standsafwijkingen en niet goed passend/zittend schoeisel
• Vasculaire likdoorn. Is pijnlijk doordat er bloedvaatjes mee zijn "gegroeid". Bloeden ook snel bij behandelen. Lijken soms op een wrat.
• Neuro –vasculaire likdoorn zeer pijnlijk. Bij dit type zijn behalve haarvaatjes ook gevoelszenuwen doorgegroeid in de eeltpit. Een neurovasculaire likdoorn is de pijnlijkste van alle likdoorntypes. Bij deze likdoorns (3a/b) kan evt. een chemische pakking toegepast worden.
• Zaadlikdoorns meestal pijnloos. Zaadlikdoorns komen meestal in grote aantallen verspreidt over de gehele voetzool en hiel voor. Dit type likdoorn heeft geen oppervlakkige eeltverharding. Men heeft er over het algemeen geen last van en doet geen pijn. Zaadlikdoorn ontstaat zonder druk en/of wrijving en lijkt op een klein graankorreltje. Kan bij een droge huid nog wel eens voorkomen

De meest voorkomende oorzaak van jeukende en brandende voeten is een schimmelinfectie. Dit is makkelijk te verhelpen d.m.v. schimmeldodende middelen. Ga hiervoor dus naar uw pedicure. Laat u dit onbehandeld dan kan deze infectie leiden tot grote voetproblemen.

Misschien heeft u nog nooit gehoord van schimmelnagels of kalknagels, want veel mensen hebben het zonder het te weten. Zoals de naam al aangeeft worden schimmelnagels veroorzaakt door een schimmel. Het is meestal dezelfde schimmel die ook voetschimmel (zwemmerseczeem) veroorzaakt. Bijna 1/3 van de mensen met voetschimmel krijgt ook schimmelnagels.

Hoe herken ik schimmelnagels?

Het probleem begint meestal aan het einde en aan de zijkant van de teennagel en verspreidt zich langzaam naar het begin van de nagel. De nagel van de grote teen is het vaakst geïnfecteerd. De schimmel dringt de nagel binnen waardoor deze verweekt. De nagel wordt dikker, brokkeliger en verkleurt wit of gelig. Hierdoor wordt de geïnfecteerde teennagel dikker en groeit daardoor “omhoog”. Dit kan pijnklachten veroorzaken. Soms gaat de nagel scheuren of komt los van het nagelbed. Tenslotte kan de nagel geheel verbrokkelen en verspreidt de schimmel zich naar de andere nagels.

Wie krijgt schimmelnagels en hoe komt dat?

Schimmelinfecties ontwikkelen zich door een samenspel van factoren. De schimmelsporen houden zich bij voorkeur op in een warme vochtige omgeving. In deze omgeving groeien de sporen gemakkelijk uit tot schimmels. Een schimmelinfectie wordt vaak opgelopen door op blote voeten rond te lopen in gemeenschappelijke douches, kleedkamers, zwembaden, sporthallen en sauna’s. Op zich hoeft het contact met deze sporen nog geen schimmelinfectie te veroorzaken. Maar de volgende factoren kunnen de schimmelgroei bevorderen, zodat de kans op infectie aanzienlijk toeneemt: - onvoldoende afdrogen van de voeten - synthetische sokken en schoenen in relatie tot overmatige transparatie - knellende schoenen - het hebben van suikerziekte

Hoe moeten we schimmelinfecties behandelen?

Zonder behandelingen zullen schimmelnagels niet weggaan. Sterker nog, in de loop van de tijd raken steeds meer nagels aangetast. Schimmelnagels zijn immers besmettelijk. Er zijn medicijnen op de markt die schimmelnagels soms effectief bestrijden. Het is goed om u te realiseren dat deze medicijnen bijwerkingen kunnen geven. Behalve pillen bestaat ook de mogelijkheid om de nagel te behandelen met een schimmelstopper(olie). In samenwerking met een pedicure, die de nagels regelmatig freest (het aangetaste gedeelte van de nagel wordt dan weggehaald) en het gebruik van een schimmelstopper kunt u weer gezonde nagels krijgen. Omdat de sporen ook in uw sokken en schoenen zitten, dient u deze ook te behandelen. Uw schoenen kunt u inspuiten met een speciale schimmeldodende spray. Uw sokken kunt u het beste wassen op 60 graden, indien mogelijk op 90 graden (badstof sokken).

Tips: Was uw voeten iedere dag en droog ze goed, vooral tussen de tenen. Gebruik matig of geen zeep Doe iedere dag schone sokken of kousen aan, liefst van katoen of wol. Wissel dagelijks uw schoenen.

SCHIMMELDIAGNOSTIEK

Schimmelinfectie van de teennagel is een veel voorkomende nagelaandoening. De nagel verkleurt, verdikt zich, laat soms los, wordt brokkelig. Spontane genezing komt zelden voor. Het is erg belangrijk de schimmelinfectie te bestrijden ,maar allereerst moet de schimmel worden vastgesteld. Een stukje nagel wordt, door de pedicure, opgestuurd naar het laboratorium Medische Microbiologie van het UMC St. Radboud. Zij doen een test en geven naast de uitslag eventueel een advies. Is er een schimmel geconstateerd dan kan de huisarts  een orale anti-schimmelmedicatie voorschrijven. Dat levert meestal een goed resultaat op, maar is erg belastend voor lever en nieren De pedicure zet een zorgtraject in voor de behandeling van de nagels, geeft advies voor een juiste verzorging en stelt het gebruik van een uitwendig schimmelremmend middel voor. Het te volgen traject vraagt geduld en tijd. 

Voetklachten en voetpijn komen zeer vaak voor. Naar schatting heeft 75% van de bevolking wel eens een voetprobleem. De voet is een ingenieuze structuur met 26 beentjes en 33 gewrichten, omgeven door een web van spierweefsel en zenuwen.

Met iedere stap wordt een kracht van 2 a 3 keer het lichaamsgewicht op de voeten en enkels uitgeoefend. We nemen gemiddeld zo'n 8000 stappen per dag, dus het is vrij logisch dat iedereen wel eens voetklachten heeft.

- Leeftijd: met ouderdom spreiden onze voeten uit en de vetkussentjes onder de hiel en bal van de voet worden dunner. De huid wordt droger. Andere problemen zoals artrose, diabetes en bloedsomloopproblemen komen ook vaak voor bij ouderen.

- Geslacht: vrouwen lopen een groter risico op voetklachten, met name vanwege het dragen van te nauwe schoenen en hoge hakken. Vooral op latere leeftijd kunnen ernstige problemen ontstaan.

- Beroep: mensen die vanwege hun beroep de hele dag moeten staan krijgen onherroepelijk last van hun voeten, maar ervaren ook vaak pijn in de benen, knieën of rug.

- Zwangerschap: tijdens de zwangerschap onstaan er vaak problemen. Dit komt door het zwaarder worden van het lichaamsgewicht, het opzwellen van de voeten en enkels en een toename in hormonen welke verslapping van spierweefsel kunnen veroorzaken.

- Sporten/Hardlopen/Dansen: vooral pijn in de hiel en de schenen komt veelvuldig voor bij sporten, hardlopen of dansen.

- Gewicht: mensen die een te zwaar lichaamsgewicht hebben ervaren een overbelasting van voeten en enkels. Deze overbelasting kan gemakkelijk leiden tot voetpijn en blessures.

 

Corrigerende inlegzolen bieden een oplossing voor veel voetklachten. Door uw looppatroon te corrigeren, kunnen inlegzolen veel klachten voorkomen en/of verminderen. De combinatie van 'high-tech' materialen geeft zowel ondersteuning als schokdemping. Het resultaat is fantastisch loopcomfort en verlichting of vermindering van pijn en klachten. inlegzolen vormen een goedkope, snelle, simpele maar effectieve oplossing voor voetklachten. inlegzolen kunnen ook heel nuttig zijn bij pijn in de knieën en bij (lage) rugpijn.

Een likdoorn, ook wel eksteroog genoemd, is een pijnlijke eeltplek die naar binnen is gegroeid. Een likdoorn wordt vooral aangetroffen op de voeten en tussen de tenen. Ook op andere plekken, zoals op de handpalmen, kunnen echter likdoorns ontstaan.Een likdoorn is goed te voorkomen door wrijving op tijd op te merken en schoeisel te dragen dat fijn zit. Ook voor de handen geldt dat goede oplettendheid een likdoorn kan voorkomen. Is er dan toch een likdoorn ontstaan, is er gelukkig ook nog genoeg aan te doen. Men kan de likdoorn wegsnijden, maar likdoornpleisters of -ringen kunnen ook voldoende verlichting verzorgen. Lees er alles over op de pagina likdoorn verwijderen.Een likdoorn kan op verschillende manieren behandeld worden. Het type behandeling wordt onder andere bepaald op basis van het type likdoorn. Sommige likdoorns zijn groot en zitten diep, andere zijn meer oppervlakkig en niet al te groot. Ook de overlast die het veroorzaakt is een belangrijke determinant voor de behandeling. Bij een behandeling kan er gekozen worden voor verwijdering, of verlichting, waarbij het lichaam zelf van de likdoorn af dient te komen. Op de pagina likdoorn behandeling wordt hier uitgebreid op in gegaan.

Reuma is een aandoening waarvan er op dit moment 200 verschillende soorten bekend zijn.

Hieronder valt ook de aandoening artrose of misschien beter bekend als slijtage. Bij artrose neemt de kwaliteit en de hoeveelheid kraakbeen in de gewrichten langzaam af. Daardoor is de voet niet meer in staat de schokken bij het lopen op te vangen en kunnen de botten minder goed bewegen ten opzichte van elkaar.

Uiteindelijk kan ook het bot dat onder het kraakbeen ligt, op de aandoening reageren. Het vervormt bijvoorbeeld. Dit kan uiteindelijk leiden tot een andere stand of misvorming van het gewricht. Het hele proces is onveranderlijk.

Bot of kraakbeen dat van vorm of kwaliteit is veranderd kan niet meer herstellen. Soms veroorzaakt de artrose ook een gewrichtsontsteking.
Mensen met artrose hebben in de aangedane gewrichten vaak last van stijfheid en pijn. Hierdoor kunnen ze het gewricht minder goed gebruiken. Bij artrose in de voet is vaak het basisgewricht van de grote teen of de enkel aangetast.
Reuma verloopt bij iedereen anders. Toch zijn er verschijnselen aan voeten en enkels die bij de meeste mensen met reuma voorkomen:
- Er is pijn bij staan en lopen. Schoenen passen niet meer. - Door vergroeiingen kunnen de middenvoetsbeentjes zich meer naar beneden verplaatsen. Hierdoor kan men een soort knobbels onder de voetzool voelen. De druk wordt daar dan te hoog. Dit kan pijn wondjes en eeltplekken veroorzaken. Vaak wordt geklaagd over op kiezels te lopen.
- De tenen groeien scheef, of gaan zelfs over elkaar heen staan. Zo ontstaan bijvoorbeeld hamertenen, klauwtenen, likdoorns en eeltplekken.
- Als de voorvoet door een reumatische aandoening breder van vorm wordt, ontstaan er drukplekken aan de binnen- en buitenzijde van de voet. Dit komt doordat de voet niet meer goed in de schoen past. Deze drukplekken kunnen ontaarden in slijmbeursontstekingen. Als reactie kan er extra bot groeien.
- Er kan oedeem (vochtophoping) optreden in de voorvoet, hele voet of enkel. De gewrichten zijn dan gezwollen.
- De enkel kan ontstoken raken en gaan kantelen. De achillespees of enkelbanden kunnen daardoor geïrriteerd raken.
Ook knieën en heupen kunnen veel klachten geven als de voeten verkeerd belast worden. Daarom is het zo belangrijk dat als je soortgelijke klachten hebt zo snel mogelijk laat onderzoeken naar de oorzaak en niet alles op de reuma afschuift.